Omringd door vier mega subwoofers zoekt een figuur de grenzen van zijn lichaam op. De intense bas bouwt samen met een soundscape van instrumentele melodieën, omgevingsgeluiden en live-lichaamsgeluiden een ruimte waarin niets meer zeker is. Wat gebeurt er als het lichaam van de performer, maar ook dat van jou als toeschouwer, geen herkenningspunten meer heeft en zich nergens meer aan kan vast houden?

 

PLANmaker Anthony van Gog (1996) werkt de komende jaren onder de vleugels van DansBrabant en Veem House of Performance aan zijn onderzoek naar het ‘zelfloze lichaam’ - het idee dat wij mensen geen vaste kern hebben, maar dat identiteit zich vormt door ons te spiegelen aan wat er buiten ons gebeurt. Zelfontplooiing is zo niet meer een zich gestaag opbouwende ontwikkeling, maar een ‘naar alle kanten toe vallen, zonder enig houvast, een constant muterend lichaam’.