Op de verjaardag van Heinrich Himmler, voormalig SS-leider, viert Rudolf Höller een bijzondere dag. Ooit was hij kampcommandant, nu is hij een gerespecteerd voorzitter van de rechtbank die bijna met pensioen gaat. In het huis van de familie Höller ontvouwt zich een wrange, claustrofobische viering. Zijn zus Vera deelt zijn nostalgische eerbetoon. Hun jongere zus Clara – gebonden aan haar rolstoel én aan de gruwelijke herinneringen van het verleden – kijkt met afschuw toe. Het wordt een feest over schuld, wrok, ontkenning en moreel verval. En over familiebanden die je nooit kunt verbreken. 

Regisseur Tom Dewispelaere plaatst dit beklemmende familiedrama midden in onze tijd. Extreemrechtse ideeën en uitspraken die voorheen onacceptabel waren, worden nu als normaal gezien. Dat maakt Bernhards werk actueler dan ooit. Voor het pensioen is geen geschiedenisles, maar een uitnodiging om te blijven nadenken over de schaduwen van het verleden. Hoe blijven die ons achtervolgen in het heden? En hoever gaan mensen in hun zoektocht naar houvast? 

• tekst Thomas Bernhard vertaling Tom Dewispelaere & Stijn Van Opstal regie Tom Dewispelaere spel Pierre Bokma, Tiny Bertels, Katelijne Damen productie Toneelhuis | Olympique Dramatique