PARK@Schouwburg

PARK@Schouwburg is een unieke samenwerking tussen kunstplatform PARK en Schouwburg & Concertzaal Tilburg. Het richt zich op het organiseren van grote kunstpresentaties, op verschillende plekken in dit gebouw. Zo combineert PARK hedendaagse kunst met de unieke architectuur van Schouwburg & Concertzaal Tilburg en ontstaat er een dynamische wisselwerking tussen kunst en omgeving.

Editie 2025-2026

Met nieuwe werken van Jochem Rotteveel, Nina van de Ven en Frank Koolen.

Met deze editie brengt PARK niet slechts beeldende kunst binnen de muren van de Schouwburg, maar nodigt het publiek ook uit om met andere ogen te kijken. Naar kleur en beweging, naar lokale verhalen en menselijke eigenaardigheden. De werken fungeren niet als decor, maar als medespelers in de ruimtes. Zij voegen kleur, humor en betekenis toe aan de omgeving. De Schouwburg wordt zo niet enkel een podium voor theater, maar ook voor hedendaagse kunst.

Meer over PARK

Hoofdhal Schouwburg

Jochem Rotteveel – Lights, Color, Action

In de foyer grijpt een explosie van kleur de blik van de bezoeker. De mural van Jochem Rotteveel vormt niet alleen een visueel statement, maar reageert ook op de theatrale context waarin zij is gepositioneerd. Zijn werk is een ode aan licht, beweging en improvisatie. Met gekleurde folies, intuïtief op de muur aangebracht, creëert Rotteveel een choreografie van kleur en vorm. De compositie pulseert als een energiegolf richting de theaterzalen, alsof zij de bezoekers letterlijk het spel in lanceert. Zijn directe, fysieke werkwijze roept associaties op met action painting, maar in een hedendaagse, speelse variant.

Rotteveel (1976) ontwikkelde een unieke manier van schilderen met folie, waarbij proces en improvisatie centraal staan. Zijn werk was te zien in onder andere het Stedelijk Museum Kampen, BCMA Berlijn, De Hallen Haarlem, Espacio Naranjo Madrid en Pantocrator Gallery Shanghai. Het bevindt zich in de collecties van o.a. Museum Boijmans Van Beuningen en Villa Zebra.

Meer over Jochem Rotteveel

Stadscafé Benee

Nina van de Ven – Stretching Pete & andere verhalen

In stadscafé Benee ontvouwt zich het universum van Nina van de Ven, waarin lokale geschiedenis, subculturen en symboliek in elkaar grijpen. Haar tekeningen en keramische werken vertellen verhalen die op het eerste gezicht lichtvoetig of absurd aandoen, maar bij nadere beschouwing gelaagd en kritisch blijken. In het keramische tableau Stretching Pete brengt Van de Ven een eigentijdse hommage aan Peestamp, een berucht Tilburgs volksfiguur. Via zijn skelet en een reeks mysterieuze symbolen verbindt zij folklore met persoonlijke verbeelding en actuele thema’s als identiteit en manipulatie.

In stadscafé Benee hangen vier werken van Nina: 

Diana landing on the peeper is ontstaan uit haar fascinatie voor mythologie. Het verwijst naar het verhaal van Diana en Aktaion, waarin jager Aktaion tijdens een jachtpartij onverwacht een badende Diana aanschouwt en daarvoor streng gestraft wordt. Een mooi contrast met de andere prent dat ernaast hangt: Mummer IIII dat zachter en vrouwelijker van karakter is.

Muscle manipulator (02-12-01-03-14-04-09-06-13-15-05): kleinere figuren in zwarte lijnen en felle accenten, gehuld in volumineuze jassen die Nina ‘muscle manipulators’ noemt. “Ze simuleren een gespierdheid die er niet is.”

Stretching Pete: het enige werk in kleur, waarin het historische en het absurde verleden van markante Tilburger ‘Peestamp’ samenkomt.

Van de Ven (1988) werkt in Tilburg en heeft haar atelier in NS16. Ze verweeft elementen uit mythologie, religie, popcultuur en lokale verhalen tot een nieuwe, associatieve beeldtaal. Ze exposeerde eerder bij onder meer Ruby Soho, EKWC, De Pont, Art Rotterdam en Cove Park (Schotland). Haar werk verscheen ook in publicaties als Sticky Collection (UDC), Love Island (Wobby.club) en The Head, the Torso, the Legs and the Feet (Nieves).

Meer over Nina van de Ven

Heleen Anna Fotografie

Stadsfoyer Boove

Frank Koolen – Het Mensbewijs

Bij stadsfoyer Boove duiken tussen vitrines, tafels en stoelen de sculpturen van Frank Koolen op: kleurrijke, groteske, rotsachtige koppen, in relatie tot handgemaakt meubilair en een verzameling zorgvuldig gecomponeerde objecten. De kleine installaties herinneren aan museale displays, maar met een speelse en licht absurdistische inslag. Niet het feitelijke verleden staat hier centraal, maar veeleer een persoonlijke poging tot menselijk duiden: een verzameling sporen, herinneringen en rituelen. Koolens project Het Mensbewijs stelt de vraag: wat bewaren we, waarom, en hoe vertellen we daarmee wie we zijn?

Koolen (1978) studeerde aan de HKU, De Ateliers en de Rijksakademie. Zijn praktijk is interdisciplinair en omvat sculptuur, installatie, schilderkunst en performance. Hij had recent een solotentoonstelling in het Museum voor Hedendaagse Kunst in Roskilde (DK), toonde werk in het Middelheimmuseum (B) en realiseerde publieke kunstwerken zoals het Monument voor Toekomstig Geluk in Drachten.

Meer over Frank Koolen