Twintig jaar geleden debuteerde Stephanie met haar album Away From Here. Ze was negentien en haar liedjes voelden als een dagboek: een plek om te dromen, te reflecteren en de wervelwind van gevoelens vast te leggen die horen bij de reis van tiener naar volwassen worden. Die liedjes brachten haar op grote en kleine podia. 

Die wervelwind is veranderd, maar de weg naar haar muziek blijft dezelfde. Stephanie: “Ik schrijf nu langer wél liedjes dan dat ik ze niet schrijf”. Het hoort bij haar leven, het geeft houvast en spanning. Net als toen.